Home
Over mij
Contact
Transformatietraject
Home
Over mij
Contact
Transformatietraject

Ik was 39 en had zowel privé als zakelijk werkelijk niets om over te klagen. Een baan als projectmanager, een mooie nieuwbouwwoning in een nette wijk in Eindhoven en een ontzettend lieve vriend. 


Picture perfect zeg maar.
En dat woordje "Perfect" was mijn grootste probleem.

Ik wilde het op mijn werk perfect doen, ik wilde de perfecte vriendin zijn, ik wilde dat het huishouden perfect in orde was, ik wilde zelfs dat mijn tuin er perfect uitzag. Voor dit alles had ik simpelweg niet voldoende uren in één dag.

Alles perfect willen doen bleek een mission impossible en ik was en ben nou eenmaal geen Tom Cruise. Dingen niet "perfect" kunnen doen voelde als falen  en dat leverde me stress op.

Vooral op zakelijk gebied leverde me dit enorm veel stress op. 

Ik had continu pijn in mijn nek en schouders en een stress-getriggerd kokhalsreflex. Ik sliep slecht en genieten van vrije tijd was een utopie.

Toegeven dat het teveel was deed ik echter niet. Sterker nog, mijn oplossing was nog harder werken. Ik hield mezelf telkens voor dat ik rust kon ervaren als alles af was waar ik op dat moment mee bezig was. Ik buffelde maar door en door.

Tot het moment dat ik voor de zoveelste keer kokhalzend onder de douche stond en overvallen werd door een enorme golf verdriet. Ik huilde mezelf in slaap en werd enkele uren later wakker met koorts. Ik moest erkennen dat zo niet langer kon. Ik moest opgeven. Althans zo voelde het toen. De daaropvolgende ochtend heb ik me ziek gemeld en begon een transformerende periode.

Fast forward naar mijn 44e levensjaar.
Mijn picture perfect is er nog steeds maar nu kan ik er ook echt van genieten.

Ik ben uiteraard nog steeds een organisatorische duizendpoot.
Ik heb een praktijk aan huis waar ik de allerleukste klanten ontvang.
Ik hou van mijn werk, van mijn klanten en doe wat ik doe met enorm veel liefde. Maar, zodra ik mijn laptop sluit start mijn vrije avond.

Mijn hoofd heeft een uitknop waardoor ik weer écht kan slapen.
Ik vul mijn weekenden met wandelingen, heerlijke etentjes en creatieve uurtjes zonder schuldgevoel. 

Het ligt niet aan de ander, het ligt aan jou!

Het heeft even geduurd tot ik dit zelf kon erkennen en voelen maar ondertussen is dit mijn persoonlijke mantra geworden. 


Dit écht voelen en toepassen in je dagelijks leven maakt een enorm verschil.
Het vraagt je om volledig uit de slachtofferrol te stappen en alle verantwoordelijkheid te nemen voor jouw keuzes en daarmee voor jouw leven.


In mijn situatie mocht ik erkennen dat er écht niemand was die mij vroeg om te doen wat ik deed. Er was niemand die me vroeg om tot 20.00 uur te werken. Er was niemand die me vroeg om mijn privé afspraken te schrappen voor het werk. En er was alle ruimte om - net zoals mijn collega's - nee te zeggen tegen een klus. 

Die keuzes maakte ik, iedere keer weer, helemaal zelf.

Als je me zou kennen zou je weten dat

  • Ik niet alleen een organisatorische maar ook een creatieve duizendpoot ben. Creativiteit haalt je uit je hoofd en zorgt voor rust en helderheid. Creativiteit is helend.
  • Ik vroeger niets liever wilde dan eventorganisator worden. Het maakt me niet uit wat er georganiseerd moet worden. Ik regel het! Terwijl ik dit typ zie ik Jennifer Lopez in de film "Weddingplanner" voor me. That's me!
  • Ik bijna nooit kleding koop. De enige winkels waar ik echt heel blij van word zijn winkels gevuld met boeken, planten en hobbymaterialen. Dan wil ik alles wel mee naar huis nemen.
  •  Ik enorm groene vingers heb. Ons huis staat bomvol groene vrienden. Bij voorkeur de stekbare variant omdat ik dan heel veel nieuwe groene vriendjes kan maken en deze weg kan geven. Dat maakt me blij.
  • Ik al jaren geen parfum meer gebruik maar etherische olie. Iedere ochtend ga ik voor mijn kast met flesjes, rollertjes en spraytjes staan en kies ik wat ik die dag kan gebruiken. Echt even een mini momentje voor mezelf.
Edit page Dashboard Settings Website Design Page cached on Thu. 21 Nov 04:44
Renew cache